www.dowjonesrisk.com

Przyszła kolej na Fed i BoJ: jaki może być ich wpływ na dolara amerykańskiego i jena?

W tym tygodniu kolej Fed i BoJ upewnia rynki, że urzędnicy nadal postrzegają wzrost inflacji jako przejściowy, a zatem nie stanowiący zagrożenia dla niskiego poziomu przez długi czas stanowisko polityczne i że QE zostanie przycięte raczej później niż wcześniej. Zajęty zestaw danych jest również interesujący w Stanach Zjednoczonych, ale FOMC jest w centrum uwagi.  BoJ jest gotowy, a rynki będą czujne na rozszerzenie programu pomocy Covid.

Nagłówki FOMC w USA w tym tygodniu ze spotkaniem 15-16 czerwca. Nie oczekuje się żadnych zmian w przedziale stóp procentowych 0%-0,25% ani w miesięcznych zakupach QE o wartości 120 mld USD. Rynki przewidują jednak, że przewodniczący Powell potwierdzi rozpoczęcie rozmów o zwężeniu, chociaż działania wciąż trwają jeszcze daleko, ponieważ ożywienie na rynku pracy jest jeszcze dalekie od zakończenia. Wraz z FOMC istnieje również mnóstwo kluczowych danych, w tym sprzedaż detaliczna, produkcja, wskaźniki PMI dla przemysłu i liczba rozpoczętych budów. Prawdopodobnie odzwierciedlają one rozbieżne skutki odchodzenia popu od płatności stymulacyjnych, ograniczonych zapasów i zakłóceń w łańcuchu dostaw, wraz z rosnącą presją na ceny surowców/nakładów. Wygląda na to, że dane pozostaną bardzo zaszumione, a wyniki prawdopodobnie będą zbyt mieszane, aby wskazać jasny kierunek dla gospodarki.

Ponadto spadek rentowności obligacji skarbowych w zeszłym tygodniu do poziomów nienotowanych od przełomu lutego i marca wyraźnie wskazywał, że nie ma strachu przed Fed, a inwestorzy kupili „przejściowy” pogląd na inflację. I chociaż rynki wierzą, że solidne ożywienie, poprawa na rynku pracy i przyspieszenie inflacji skłonią urzędników do mówienia o zwężaniu, spodziewamy się, że przewodniczący Powell zbagatelizuje to, sugerując, że działania nie są nieuchronne, ponieważ kryteria „znaczącego dalszego postępu” nie zostało jeszcze spełnione.

Co ciekawe, to spotkanie obejmie nowe prognozy kwartalne (SEP), w których oczekuje się niewielkich korekt wzrostu, inflacji i bezrobocia, aby odzwierciedlić siłę ożywienia dzięki ogromnemu bodźcowi monetarnemu i fiskalnemu, wraz z zwiększone szczepienia i ponowne otwarcie gospodarki. Nowe prognozy prawdopodobnie pokażą zawężenie oficjalnych prognoz PKB wokół ścieżki oszacowanej w marcu po przejściu ostatniego pakietu stymulacyjnego, wraz ze wzrostem szacunków najniższej stopy bezrobocia w celu uwzględnienia wygasającej tendencji spadkowej oraz ogromnymi wzrostami w Szacunkowe ceny sieci PCE. W przypadku PKB zakładamy, że centralna tendencja Fed utrzyma się na poziomie 5,8%-6,6%, w porównaniu z naszymi własnymi szacunkami 6,3%, chociaż pełny przedział powinien zostać zawężony. Spodziewamy się wzrostu centralnej tendencji stopy bezrobocia w 2021 r. do 4,5%-4,8% z 4,2%-4,7%, wobec naszych własnych szacunków 4,6%. Oczekuje się również rewizji w górę centralnych tendencji cen łańcucha PCE do 3,0%-3,2% z 2,2%-2,4% dla nagłówka i do 2,6%-2,9% z 2,0%-2,3% dla rdzenia, w porównaniu z naszymi własnymi szacunkami 3,4% i 3,1%. Co ważne, spodziewamy się, że Fed w większości powtórzy swoje szacunki stóp funduszy z marca, choć z podwyższeniem do najwyższych szacunków i podwyżką mediany z 2023 r. do 0,4% z 0,1%.

Tymczasem EURUSD pozostawał wysoki i ponownie przebił piątkowe 1-miesięczne minimum w drodze do wydrukowania nowego 1-miesięcznego minimum na poziomie 1,2094. Następnie para wróciła do jak dotąd 1,2100, przy braku zaangażowania rynku w kontynuację. Oprócz przewidywań Fed, EBC podczas przeglądu swojej polityki w zeszłym tygodniu trzymał się swojego zobowiązania do znacznie wyższych zakupów PEPP, które rozczarowaliśmy niektórych, w tym nas samych, którzy oczekiwali usunięcia słowa „znacząco” z komunikatu banku. Ograniczyło to potencjał wzrostu kursu EURUSD , podczas gdy rynek forex również wydaje się niechętnie sprzedawać dolary amerykańskie pomimo gwałtownego spadku rentowności papierów skarbowych o dłuższych terminach w zeszłym tygodniu. Wydaje się mało prawdopodobne, aby FOMC miał wpływ na dominujące oczekiwania dotyczące polityki, przy czym obecnie powszechnie oczekuje się, że Fed pozostanie na stanowisku akceptującym inflację, zakładając, że presja cenowa zmniejszy efekt bazy r/r i ponowne otwarcie wąskich gardeł podaży zostanie wyeliminowane, chociaż bank centralny będzie korygować w górę kwartalne prognozy gospodarcze.

Technicznie rzecz biorąc, kurs EURUSD stracił impet wzrostowy po wzrostach od końca marca do 5-miesięcznego maksimum, które osiągnięto pod koniec maja na poziomie 1,2267. 1,2250 Obszar -1,2270 można uznać za strefę silnego oporu. W nadchodzących tygodniach dla tej pary prawdopodobna jest niestabilna, zasadniczo boczna faza, biorąc pod uwagę spłaszczenie tygodniowego RSI na poziomie 55 i tygodniowych wstęg Bollingera. Tymczasem perspektywa krótkoterminowa pozostaje neutralna, ale z rosnącym negatywnym nastawieniem, ponieważ dzienny RSI wynosi 46 (poniżej 50), BB rozciąga się na północ, a MACD wyzerował.

Po drugiej stronie Atlantyku japoński kalendarz wypełniony jest spotkaniem BoJ oraz obszerną listę kluczowych raportów ekonomicznych. BoJ kończy swoje dwudniowe posiedzenie w piątek i chociaż  obowiązujące obecnie środki polityki pozostaną w mocy, w tym stopa procentowa -0,10% i zarządzanie krzywą dochodowości, istnieje ryzyko, że Bank może przedłużyć swoją pomoc Covid programu, który obecnie wygasa we wrześniu, albo na tym posiedzeniu, albo w lipcu. Rosnące przypadki Covid-19 uderzyły w konsumpcję w Japonii, negatywnie wpływając na wzrost w tym roku, z kolejną recesją zbliżającą się, ponieważ wzrost infekcji na wiosnę i odnowione środki nadzwyczajne odbiły się na gospodarce, jednocześnie powodując, że ceny konsumpcyjne pozostają w deflacji od jesień 2020.

USDJPY nadal oscyluje między obszarem 109,50-109,90. Gwałtowny spadek rentowności amerykańskich obligacji skarbowych w zeszłym tygodniu, w wyniku którego różnica w rentowności 10-letnich amerykańskich obligacji skarbowych w stosunku do JGB zmniejszyła się o ponad 10 pb (przy utrzymaniu stabilnej rentowności 10-letnich obligacji JGB zgodnie z polityką BoJ dotyczącą kontroli krzywej dochodowości), miał niewielki trwały wpływ spadkowy na USDJPY. Wyraźna różnica inflacji między Stanami Zjednoczonymi a Japonią również wyróżnia się jako ujemna dynamika dla nominalnego poziomu USDJPY. Ale niedźwiedzie nie gryzą. W grę wchodzą siły równoważące, między innymi wieloletnia skłonność jena do odwrotnej korelacji z kierunkiem światowego rynku akcji, która w ostatniej fazie, wraz z indeksem MSCI ogólnokrajowy indeks giełdowy, który osiągnął rekordowe maksima (w piątek), był negatywny dla japońskiej waluty.  Jen jest walutą o niskiej rentowności w gospodarce z nadwyżkami i ma tendencję do osłabiania się w fazach podejmowania ryzyka na rynkach światowych i umacniania się w okresach wyraźnej i utrzymującej się niechęci do ryzyka.

Nie powinno dziwić, że jen był najsłabiej radzącym sobie walutą G10+ podczas handlu reflacyjnego. Na przykład japońska waluta odnotowuje ponad 40% stratę w stosunku do dolara australijskiego w stosunku do poziomów obserwowanych w szczytowym momencie paniki związanej z pandemią na światowych rynkach w marcu 2020 r.